Adders wonen in heide- moeras- en duingebieden, in naaldbossen en droge loofbossen. Door hun camouflagekleuren zijn ze moeilijk te zien. Ze zijn schuw en verdwijnen meestal voordat u ze ziet. Ze zijn normaal 60-80 cm. lang. Ze zijn grijs of bruin met een donkere of zwarte zigzagstreep op hun rug. Maar er zijn ook effen roestbruine en zwarte adders.
GedragAdders zijn schuwe dieren en normaal niet buitengewoon agresssief. Ze moeten zich bedreigd voelen, voordat ze bijten. Dus trap niet op een adder en pak er geen op. Maak lawaai door op de grond/het gras te stampen, zodat ze kunnen horen dat er iets groots aankomt. Gebruik eventueel een stok om in het gras vóór u te steken, zodat ze vluchten.
BeetAdders bijten normaal op een afstand van 3-6 cm. en kunnen zelden hun prooi bereiken als die meer dan 20 cm. van hen verwijderd is.
Mensen reageren zeer verschillend op een adderbeet. Sommigen hebben helemaal geen symptomen, terwijl anderen een ernstige vergiftiging oplopen en erg ziek worden. Deze variaties zijn te wijten aan onder meer de hoeveelheid gif die het lichaam binnengedrongen is, de leeftijd van de persoon, zijn/haar gewicht, de plek van de beet, de mate van lichamelijke activiteit na de beet, en eventuele overgevoeligheid voor het gif. Kinderen, zwangere vrouwen en hartpatiënten vormen een risicogroep voor wie het gif problemen kan opleveren.
Eerste hulp aan mensenMensen die gebeten zijn, moeten stilzitten! Leg het lichaamsdeel waar de beet zit zo hoog mogelijk en laat de beet met rust. Vervoer de persoon op de voorzichtigste manier naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis.
Eerste hulp aan hondenBehandel uw hond rustig en hou het lichaamsdeel waar de beet zit helemaal stil. Draag of vervoer de hond naar de dierenarts.
NB: Adders zijn beschermde dieren in Denemarken en ze mogen niet gedood worden.
(Bron: Skov og Naturstyrelsen (Bos- en Natuurbescherming) j.nr. SNS-401-00626)